Op station Amsterdam Centraal stonden mensen geduldig te wachtten op hun trein. Net zoals Merel dat ook deed. Ze had gesolliciteerd bij Corel Corporation een Computer bedrijf waarvan het hoofdkantoor in Canada was gevestigd. De Nederlandse vestiging was in Hoofddorp. Ze was aangenomen en zou daar als helpdesk medewerker verschillende software pakketen ondersteunen.
In de trein was het druk ze kon nog net een plaats vinden. Het was haar eerste echte baan. Daarvoor had ze tijdens haar school periode alleen kleine bijbaantjes gehad om wat geld te verdienen. De man waarmee ze het sollicitatiegesprek heeft gehad heette Tim. Een man van in de dertig. Hij werkte daar als manager en software verkoper. Isa een jonge vrouw die daar ook werkte had ze nog maar weinig contact mee gehad. Het was een goed uitziende vrouw van in de dertig. Wat Merel opviel was dat ze uitdagende kleding droeg. Een zwart minirokje en een T-shirt waar haar boezem overdreven tot uiting kwam. Merel had zich afgevraagd of ze zich ook zo moest kleden, had verschillende outfits geprobeerd maar had voor haar zwarte spijkerbroek met rode trui gekozen. Tijdens het sollicitatie gesprek had Tim haar verteld dat Isa promotie had gemaakt en ging werken op de hoofdvesting van Corel Corporation in Ontario Canada en dat Merel haar plaats zou moeten innemen. Isa zou haar inwerken gedurende een week.
Ze moest op Schiphol Airport overstappen richting Hoofddorp. In Hoofddorp nam ze buslijn 340 richting het centrum. Het was 5 minuten lopen van de bushalte naar het Raadhuisplein 778.
Ze moest op de twaalfde verdieping zijn. Ze belde aan en algauw klonk Tim’s stem door de intercom. ‘Ja wie is daar?’ ‘Merel, ik kom hier werken.’ De zoemer ging en Merel duwde de deur open en stapte naar binnen. De hal was modern ingericht. Aan weerszijde van de lift stonden grote palm planten. De vloer was van witte marmeren tegels. De lift met glazen deur was al gauw beneden. Merel stapte in de lift en drukte op de knop van de twaalfde verdieping. Ze was nerveus, het was haar eerste baan en wist nog niet zeker of het haar zou bevallen. Ze had een proeftijd van een maand.
Tim stond al in de deuropening om Merel te ontvangen. Hij droeg het zelfde kostuum als bij het sollicitatiegesprek: zwart met een wit overhemd met een rode stropdas. Merel schrok een beetje toen hij bij het geven van een hand zich voorover boog alsof hij haar wilde zoenen.
Ze volgde hem door de gang totdat ze in een kamer kwamen waar Isa aan het werk was. Ze zat achter haar computer en begroette Merel met een vriendelijke lach. Tim nam haar jas aan. ‘Ik zal je even rondleiden,’ zei hij. Het eerste vertrek wat hij liet zien was een soort woonkamer: Twee rode leren stoelen en een bank. Over de leuning van de bank ging een handdoek. Op de salontafel lag wat mode lectuur. De licht rode gordijnen die gesloten waren, vulde de kamer met diffuus warm licht. ‘Deze kamer wordt gebruikt als een soort relax ruimte, waar je gebruik van kunt maken als je wat rust wilt,’ zei hij met enige opwinding in zijn stem.