Ze duwde zachtjes het poortje open. De kleine moestuin die haar moeder altijd zo goed verzorgde lag er nu treurig bij. Het was een en al woekering van onkruid. Dit was ze niet gewend van haar moeder, die met dit soort dingen altijd heel precies was.
Ze stak de roestige sleutel in het sleutelgat en duwde de deur open. Aan de kapstok hingen meer jassen dan die alleen van haar moeder. Het liefst zou ze met haar moeder alleen willen zijn, een moeder die er voor haar was. Die zonder het te vragen wist hoe ze zich voelde. Dat miste ze zo.
Op het keuken aanrecht stonden twee flessen sherry. Haar moeder had al jaren een excuus om sherry te drinken. Het is de beste kuur om op gewicht te blijven, had ze gezegd.
In de woonkamer hoorde ze haar moeder praten:
‘Sluit je ogen en richt je op je onderbuik en ontspan.’
Haar moeder was al een paar jaar lid van een club met vrouwen die zich wilden bevrijden van de onderdrukking binnen het huwelijk. Mannen ze zijn allemaal het zelfde. Ze zijn goed om kinderen te krijgen, verder zijn ze overbodig, had ze gezegd. Merel deed de woonkamerdeur open en zag de vrouwen zitten in een kring op een stoel in hun huispakken. Midden in de kring zat een vrouw op een matje in Boeddha houding. In trance met gesloten ogen en met haar handen gespreid op haar knieën.
‘Merel kom er gezellig bij,’ zei een vrouw in haar grijze huispak.
‘Ik kom een andere keer terug,’ zei Merel tegen haar moeder. En ze sloot de kamerdeur.
Ze zou een andere keer wel weer naar haar moeder gaan. Zodat ze alle aandacht zou krijgen waar ze zo een behoefde aan had.
Als ze door zou fietsen zou ze ongeveer over dertig minuten thuis zijn. Ze had er voor gekozen om na de scheiding bij haar vader te gaan wonen. Ze woonde nu al drie jaar bij hem. Hij was veranderd vond ze. Voor de scheiding maakte hij nog vaak grapjes met haar en hadden discussies over de politiek en andere dingen. Maar na de scheiding niet meer. Hij trok zich vaker terug op zijn werkkamer en bleef daar vaak tot diep in de nacht werken. Soms ging ze naar school zonder hem gezien te hebben.
Ze zette voorzichtig haar fiets tegen een boom. De zon scheen volop. De overburen zaten buiten op camping stoeltjes. De mannen in hun blote bovenlijf met een blik bier. De vrouwen keken haar argwanend aan alsof ze dachten dat ze van de sociale dienst was.
Ze stak de sleutel in het sleutelgat en duwde de deur open. Er lag een stapeltje post op de deurmat. Ze raapte het op. Ze waren allemaal voor de bovenbuurman. Ze legde het stapeltje op een traptrede.
Zoals ze al had verwacht was haar vader niet thuis. Op de eettafel lag een briefje en twintig euro. Ze las het briefje: Lieverd ik kom laat thuis haal maar wat bij de Chinees, Kusjes papa.
Bij de chinees was het niet druk enkel klanten waren voor haar. Ze bestelde Bami Pangang. Onder de trap bij de garderobe hing een sigarettenautomaat. Op school werd er in haar groepje gerookt. Merel rookte weleens een sigaret die ze kreeg van een vriendin. Maar ze vond dat ze meer moest oefenen, om het net zo goed te kunnen als hen. Met haar wisselgeld trok ze een pakje sigaretten uit de automaat.
In haar vaders werkkamer zocht ze op zijn bureau naar lucifer. Er lagen talloze briefjes met ingewikkelde wiskundige formules. In het midden lag een groot vel, waar hij vermoedelijk recentelijk aan heeft gewerkt. Ze las: Kankercellen, hoe de groei kan worden vertraagd. In de la vond ze lucifer.